Bursa’da hem mesleğini hem ses sanatçılığını sürdürüyor

Bursa’da terzilik mesleğine babasının yönlendirmesiyle çırak olarak başlayıp kendi dükkanını açan Fikri Danış, hala gündüzleri dükkanında çalışıyor, akşamları ise sahnede kulakların pasını siliyor.

Fikri Danış, sevdiği her şeyi dükkanına sığdırdığını söyledi. Danış, okuldan çıkarak gittiği terzi dükkanında çıraklık yaptığı yıllarda akşam eve dönerken mahallede şarkılar söyleyerek keşfedildiğini anlattı.

Lise çağında terziliğe devam ederken Bursa Büyükşehir Belediyesi Konservatuarında şef olan Erdinç Çelikkol ile tanışıp ondan Türk Sanat Müziği dersi almaya başladığını ifade eden Danış, bir süre sonra ulaşım zorluğu nedeniyle derslerini bırakmak zorunda kaldığını dile getirdi.

“Gündüz elimde mezura, akşam elimde mikrofon vardı”

Müziği bırakmak istemediği için mahalledeki arkadaşlarıyla grup kurduğunu bildiren Danış, “4 kişilik ‘Martılar’ adlı grubu kurduk. Ben solisttim ve diğer arkadaşlarım da enstrüman çalıyordu. Hep birlikte ilçedeki düğünlerde ve çeşitli etkinliklerde sahneye çıkıyorduk. Salon düğünlerinde titizlikle ustama takım elbise diktiriyorduk. Gündüz elimde mezura, akşam elimde mikrofon vardı.” dedi.

Danış, 17 yaşına geldiğinde dayısının, kendisinin sesini kayda alıp gizlice İstanbul’a bir plak şirketine gönderdiğini, bu şirketten teklif almasına rağmen dönemin zorlu şartları nedeniyle Gemlik’te kaldığını belirtti.

Askerliğe gittiğinde sesinin çok güzel olduğunu öğrenen komutanlarının kendisini subay gazinosuna aldığını aktaran Danış, “Düzenlenen davetlerde askerlere, ailelerine ve protokole şarkılar söyledim. Hiç unutmuyorum, o dönemde Ankara Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrasından bir zarf geldi. Cumhurbaşkanlığı Köşkü’nde verilen davette solist oldum. Cevdet Sunay, İsmet İnönü, Alparslan Türkeş gibi devlet adamlarının önünde sahne aldım.” diye konuştu.

Fikri Danış, askerden döndükten sonra kendi dükkanını açarak hem terziliğe hem de müziğe devam ettiğini dile getirerek, şunları kaydetti:

“Gecede 5-6 sahneye çıkardım. Sahneden kazandıklarımla her ay üniversite öğrencilerine yardımsever kurumlarla birlikte burs sağlıyorduk. O dönemlerde Gemlik Belediyesi Sanat Kültür Derneği Çocuk Korosunun başkan yardımcısıydım. Birçok öğrencim oldu. Bana hala ‘hocam’ dediklerinde gurur duyuyorum. İki mesleğimi de severek yaptığımdan yorgunluk hissetmiyorum. İğneyi de mikrofonu da hiç bırakmadım. Terzi kendi söküğünü dikemez derler ya vakit bulamadığından dikemez. Hala davetlere konuk sanatçı olarak çağrılıyorum.”